• تاریخچه
• فواید و اهداف حقوق
• رابطه حقوق و عدالت
• شاخه های علم حقوق
• مشاغل مربوطه
• مسائل متداول حقوقی
• همچنین ببینیم:

واژه‏حقوق‏در‏زبان‏فارسی‏به‏معانی‏گوناگون‏به‏کار‏میرودکه‏از‏مهمترین‏آ نها‏عبارتند‏از:
1.مجموع‏قواعدی‏که‏بر‏اشخاص‏،‏از‏این‏جهت‏که‏در‏اجتماع‏هستند،‏حکومت‏میکند.
انسان‏موجودی‏است‏اجتماعی‏که‏میان‏همگنان‏خود‏به‏سر‏می‏برد.به‏حکم‏طبیعت،‏شخص‏در‏اجتماع‏کوچک‏خانواده‏زاده میشودو‏در‏سایه‏مراقبت‏و‏تربیت‏این‏گروه‏نیاز‏های‏مادی‏و‏معنوی‏خویش‏را‏تامین‏میکند.ولی‏،‏پس‏از‏دوران‏کودکی‏نیز‏او‏با‏دیگران زندگی‏میکند‏و‏با‏همکاری‏آنان‏به‏خواسته‏های‏خود‏میرسد.
از‏سوی‏دیگر ،‏خواسته‏های‏آدمیان‏به‏حکم‏فطرت‏با‏هم‏شباهت‏زیاد‏دارد.کم‏و‏بیش‏همه‏یک‏چیز‏را‏طالبند.پس‏نزاع‏بر‏سر‏جلب‏منافع بیشتر‏و‏تامین‏زندگی‏بهتر‏در‏می‏گیرد.
انسان‏اندیشمند‏از‏آغاز‏خود‏شناسی‏دریافت‏که‏بقای‏اجتماع‏او‏با‏آشوب‏و‏زور‏گوئی‏امکان‏نداردو‏ناچار‏باید‏قواعدی‏بر‏روابط‏اشخاص ،از‏جهتی‏که‏عضو‏جامعه‏اند،حکومت‏کند‏و ما‏امروز‏وجموع‏این‏قواعد‏را‏حقوق‏می‏نامیم.
2.برای‏تنظیم‏رابط‏مردم‏و‏حفظ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ نظم‏در‏اجتماع‏،حقوق‏برای‏هر‏کس‏امتیاز‏هایی‏در‏برابر‏دیگران‏می‏شناسدوتوان‏خاصی‏به‏او میبخشد.این‏امتیاز‏و‏توانائی‏را‏حق‏می‏نامند‏که‏جمع‏آن‏حقوق‏است‏و‏حقوق‏فردی‏نیز‏گفته‏می شود:حق‏حیات،حق‏مالکیت،حق آزادی‏شغل‏و‏حق‏زوجیت‏به‏اعتبار‏معنی‏اخیر‏است‏که‏گاه‏با‏عنوان‏حقوق‏بشر‏‏مورد‏حمایت‏قرار‏می‏گیرد.ولی،واژه‏حقوق،به معنی‏نخست،همیشه‏با‏ترکیب‏جمع‏به‏کار‏میرود‏و‏برای‏نشان‏دادن‏مجموع‏نظامها‏و‏قوانین‏است،‏مانند‏حقوق‏ایران،‏حقوق‏مدنی، حقوق‏بین‏الملل ‏و‏ ..

3.حقوق‏معانی‏دیگری‏هم‏دارد:برای‏مثال‏،وقتی‏سخن‏از‏حقوق‏کارمندان‏دولت‏یا‏حقوق‏دیوانی‏می‏شود،مقصود‏دستمزد‏کارکنان و‏پولی‏است‏که‏دولت‏بابت‏ثبت‏اسناد‏رسمی‏از‏دو طرف‏معامله‏می‏گیرد.این‏معانی،که‏بیشتر‏در‏امور‏مالیاتی‏و‏حقوق‏اداری‏به‏کار میروددر‏واقع‏از‏شاخه‏های‏حق‏است‏که‏رنگ‏اصطلاح‏پذیرفته.

4.گاه‏مقصود‏از‏واژه‏حقوق‏علم‏حقوق‏است،یعنی‏دانشی‏که‏به‏تحلیل‏قواعد‏حقوقی‏و سیر‏تحول‏و‏زندگی‏آن‏می‏پردازد. ادامه مطلب...